|
نظر
تـا دلـــــــــم غافل زمولا می شود پـــــای مـن سوی گنه وا می شود
تا مــــرا نفسم به ذلت می کشد مهـــــــدی زهرا خجالت می کشد
کار مــــــــن تنـها دل آزردن شده کار مهدی ، خون دل خوردن شده
روز و شب گویم به خود با واهمه مـــــــن چــــه کردم با عزیز فاطمه