به یاد گل سرخ

برچسب ها: حضرت مهدی درآینه روایات معصومین (4)، | نظر

امام صادق (ع) می فرماید: روزی حضرت باقر (ع) به جابربن عبدالله انصاری فرمود: ای جــــــــــــابر لوحی نزد مادرم

فاطمه (س)بوده وبه تو خبرداده که در آن، چه نوشته شده است، برای من از آن بگو.

جابر گفت : خدارا گواه می گیرم که در زمان رسول اکرم (ص) خدمت مـــــــــــادرت فاطمه (س) شرفیاب شدم تا

ولادت حضرت حسین (ع) را تبریک گویم.در دست مبارکش لــوح سبز رنگی دیدم. گفتم: پدر ومادرم فـــــــــدایت ،

ای دختر پیامبر ! این لوح چیست؟ فرمود:

لوحی است که خدای تبارک و تعالی به پیامبرش داده است. نام پدرم،وهمسرم، و دو فرزندم و اوصیــــــــــای دیگر

فرزندانم درآن است. پدرم آن را به من عطا فرموده که مرا مسرور فرماید.

مادرت فاطمه (س)لوح را به من داد ومن نسخه ای برای خودم از رویش نوشتم.

امام محمد باقر(ع) فرمود:آیا می توانی آن را به من نشان دهی ؟ عرض کردم : آری

امام محمد باقر(ع)فرمود: جابر! تو نوشته ات را بنگر تا من متن آن را برای تو بخوانم. به نوشته ی خود نــــــگریستم

امام باقر(ع)آغاز به سخن کرد. به خدا سوگند که حتی یک حرف نیز با لوح اختلاف نداشت ودر لوح چنین آمده بود:

به نام خداوند بخشنده ی بخشایشگر.این نوشته ای است از جانب خدای عزیزو فرزانه، به پیامبر و

نوروسفیر وحجاب وراهنمایش، محمد که آن را روح الامین از پیش پروردگارجهانیان فرودآورده است:

ای محمد! نام های مرا گرامی دار ونعمت هایم را سپاس گوی. نعمت هایم را انکار نکن.من خدایی

هستم که جزمن کسی شایسته ی پرستش نیست.پشت ستمگران را می شکنم وستمدیدگان رابه

پیروزی می رسانم ومن کیفردهنده روز جزایم. من خدایی هستم که جزمن کسی شایسته پرستش

نیست.کسی که جزبه فضل ورحمت من دل ببندد وجز ازعدالت من بیم برد، اوراآنچنان عذاب می کنم

که احدی ازجهانیان راعذاب نکرده باشم.پس مرا بپرست وبرمن توکل کن. من پیامبری نفرستادم که

روزگارش سپری شودو پیامبــــــری اش به سرآید مگر برای او جانشینی برگزیدم، ومن تورا بر همه ی

پیامبران برتری دادم وجانشینت را برهمه اوصیاء برتری بخشیدم و تورا بادو فرزند دلبندت حــــــــسن و

حسین گرامی داشتم.حسن راپس از سپری شدن روزگارپدرش،معدن علم خودکردم و حسین رامخزن

وحی خود ساختم ونشان شهادت به او عطا کردم و فرجامش رابه سعادت رساندم که او سرورشهیدان

وازهمه ی شهیدان بالاتراست. کلمه تامه خود رابا اوقراردادم ومحبت کاملم رادرنزد او نگه داشتم.معیار

پاداش وکیفرمن اهل بیت اواست که نخستین آنها، سرور عبادت کنندگان وزینت دوستان من «علی»(بن

الحسین(ع)) است.آنگاه پسرش، شبیه جدش،«محمد»است که شکافنده عــــــلوم من ومعدن حکمت من

است.آنان که درباره «جعفر» دچارتردید شوند، هلاک می شوند.کسی که او را ردکند، مرا رد کرده است.

این سخن از من به حقیقت پیوسته که جایگاه جعفر را بس بلند گردانم و اورا 

به وسیله دوستان ویاران وشیعیانش مسرور کتم.پس از او،«مــــــــوسی» را برگزیدم که در روزگارش

فتنه ای به پا گردد.چشم، جایی را نبیند، زیرا رشته ای که من فرض کرده ام [همان رشته امــــــامت و

وصایت] هرگز قطع نشودو حجت من پنهان نماند.دوستان من با جام های لبریزسیراب شوند.آگاه باشید

که هرکس یکی ازآنها راانکار کند،نعمت مرا انکارکرده است وهرکس آیه ای از کتابم راتغییردهد، به من

دروغ بسته است.وای به حال تهمت زنندگانی که پس ازسپری شدن روزگاربنده ودوست وبرگزیده ام،

«موسی»، درباره ی یارو یاورم «علی بن موسی الرضا»(ع) به انکارگرایند که من باری به سنگینی بار

نبوت بردوشش می گذارم واو را بدین سان می آزمایم واو را اهریمنی گردن کش می کشد، درشهری

که بنده ی شایسته ام بنا کرده ودرکنار بدترین مخلوقاتم به خاک سپرده می شود.این سخن به حقیقت

پیوسته است که دیدگان اورا با فرزندش «محمد»[تقی(ع)]روشن گردانم واو جانشین ووارث دانش است

ومعدن علوم من ومحل اسرارم وحجت من بربندگانم.هیچ بنده ای به اوایمان نیاورد مگربهشت راجایگاه

اوسازم وشفاعتش رادر حق هفتادتن ازاهل بیتش-آنان که مستوجب آتش شده اند-خــــواهم پذیرفت.

نیکبختی اورا بافرزندش«علی»[هادی(ع)] کامل گردانم که یارویاورمن است.از او«حسن» را پدیدآوردم

که دعوت کننده به سوی من و مخزن علوم من است.آن گاه سعـــــــادت او را به اوج رسانم با فرزندش

«م ح م د» که رحمت است برای جهانیان.کمال موسی وشوکت عیسی وشکیبایی ایوب با اوست.درزمان

[غیبت]او دوستان من خوارو زبون می شوند وسرهایشان همچون سرهای کافران ترک ودیلم پیش این

و آن هدیه فرستاده می شود، کشته می شوندو سوزانده می شوند و همواره در ترس و وحشت و

اضطراب به سرمی برند.زمین با خونشان رنگین گردد. همسران در سوگشان گریان ونالان شوند.آنان

دوستان راستین منندکه به وسیله آنان فتنه های تیره وتار را دفع کنم واضطراب ها وتشویش ها را

برطرف سازم و گرفتاریها را رفع نمایم و بنده ها را فروگشایم . برآنان صــــــــلوات و درود و رحمت از

پروردگارشان آنانند هدایت یافتگان.

منبع: کتاب باز شناختی از یوسف زهرا(علی ناصری)